Çatalağzı Belde ve Hayati Yilmaz tarafından CATALAGZI SORUNLARINI TARTIŞIYOR' da ........................................................ CATALAGZI " ruhu " TASIYANLAR . |
......................................................................
konuk : Şükran Aydın İpek
babam Enver Aydın (namıyla taş kafa enver) yıllarca Catalağzı Demirspor`a emeği geçmiş hem oynayarak hem teknik adam olarak (babamın eski resimlerimi benim facede görebilirsin kardeşim) . babam Cataalağzı doğumlı onun babası Hüseyin Aydın namıyla( barba) çatalağzı doğumlu babamın babası çatalağzı ağasıymış
şimdi ilginç olan bölüme geldik büyük büyük babam venedik türklerindenmiş kardeşiyle beraber ne zulmü bilmiyorum gemiyle Venedikten kaçmışlar
büyük büyük babam Catalağzı`nda yerleşmiş kardeşi Bartına yerleşmiş hatta babam hatırladığı kadarıyla anlatıyo babamın babası çok hasta ölüm döşeğinde haber salmışlar Bartın`dan kardeş çocukları gelmiş o zaman da bahsi geçmiş...Mahalleye gelince neler yokki kardeşim çok güzel günlerdi gerçekten unutmak zor mahallemizde bir Pamuk Anne vardı hatırladığım nasrettin hoca gibi kadındı ....Kelebek Amca vardı" Kainat ın Efendisi" asıl o idi ben sana bunlarla ilgili kimlerden olduğunu annemle yarın konuşayım muhakkak tanırsın keller mahallesini bilirsin bırada yaşıyorlardı sonra kurşun döken korku bastıran Esmana (esme anne) posta treniyle Zonguldak`tan elinde çantasıyla gelen Sıhhiyeci adını unuttum balkondan seslenir hasta isekiğne yaptırıdık ben sana bunkarı daha detaylı yarın yollıyacağım yirmibeş kuruşa sizin mahalleden dondurmacıdan az dondurma almadık başının üstünde renk renk macunları satmak için dolaşan majuncular bşrde nağmeciler vardı Name okurlardı müzikli elindeki kağıttan acıklı olayları abartarak yazılmış satardı büyükler okuma yazma bilmediklerinden bilen biri nağmeyi okur başı kalabalık halde dinleyenler salya sümük ağlarlardı canım sana yarın devam edececim çok mu detaylı yazıyorum yüzeysel mi anlatayım ben kaptırdım gidiyorum sen bana yol göster iyi geceler canım Babam Catalağzı belediyesi çalışanı 1990 yılında TEK' e geçti Catalağzı ile ilgili unutamadığım hatıralar var.. ben en çok neyi özlerim biliyormusun hayati...! bilmiyorum heryerde öylemiydi komşuluk ilişkileri hala özlerim eski komşularımızı Ramazan da oruç tutmanın keyfi bir başkaydı sahura kadar uyunmazdı komşular... kılık değiştirip diğer komşuların kapılarına giderler sakalar yapilirdi Catalağzı`ndan 1997 senesinse 24 Haziran`da ayrıldım,.Bbizim veda gecemizde Rahmetli Okan Abi vefat etmişti geceyi erken bitirdik... Ben 1980 yılında o zamanın TEK 'i şimdinin EÜAŞ'ı işe başladım Eşimlede orda tanıştık aşk evliliği sonra özelleşmeler başladı ,,,
Sonra tamamen alacak firma ile anlaşmalar yapıldı ...Bir KDV de sorun vardı oda hallolunca herkez dağıtılacaktı Türkiye`nin heryerine o zamanın müdürü Tayfun AÇIL Bey toplantı yaptı "arkadaşlar durum artık son noktada buranın yeni sahibi buraya başladığında sizleri gönderir siz en iyisi istediğiniz yerlere tayin isteyin" dedi ...Bizim de Izmir`de evimiz vardı ..Biz Izmir`e karar verdik... Biz geldikten sonra" KDV de anlaşamadılar anlaşma iptal edildi.. Sonra da özelleşme durduruldu ..Biz emekli olunca dönmeyi düşünüyorduk ama hayat işte 15 sene dir buradayız.Bu sene Ocak ayında babam rahatsızlık geçirdi ... Ben 1 ay kaldım yanlarında şimdi annem babam kardeşim benim yanımda kardeşim .. Orda kahve çalıştırıyordu AYDINLAR kahvehanesi belki bilirsin yeni yapılan camiye yakın kahveyi ve üstünde kardeşimin evini kiraya verdik... Onu burada işe soktuk şimdi içim daha rahat burda tedavilerini yaptırıyorum ben izmir Aliağada yaşıyorum çocuklarım burada büyük kızım öğretmen kendisi Izmir Cankaya`da çalışıyor... Küçük kızım avukat; onun da burada Aliağada Avukatlık Bürosu var canım , yukarıda sana çatalağzıyla ilgili biraz düşüncelerimden bahsettim ama bilmiyorum bizlerin bilmediği bi oyunlar oynanıyo gibi geliyor ... bana belki yanılıyorumdur ..Insanları göçe zorluyolar zaman gösterecek Allah ömür verirse...! yaşam alanları sanayii ye dönüştürülmüş kara derenin orası olduğu gibi demir tozu yığmışlar..rüzgar savuruyor.. her taraf demir tozu herkez külden şikayet ediyor ama en kötüsü demir tozu benc sükran abla seni tebrik ederim
son derece samimi icten ve duygusal yazi icin yaaa gerçekten beğendinmi Bütün samimiyetim ile söylüyorum duygulandim
|
iyi aksamlar Sükran Abla ,
Catalagzi sayfasi ve gazetesi adina sizin ile reportaj yapmak isterim,, -Tamam memnunuyetle ,, Abla kendinizi tanitirmisiniz ? ben Şükran Aydın İpek 1960 yılında Zonguldak Çatalağzında doğmuşum babam Enver Aydın annem Nahide Aydın ağbim Özay Aydın kız kardeşim Derya Aydın Almanyada yaşıyolar,,, erkek kardeşim özden aydın benim yanımda izmirde yaaşıyor 1935 doğumlu babası vefat ettiğinde babam 7 yaşındaymış
babamın babası 90 lı yaşlarında vefat etmiş resimde Cumayanı Ağası, Doğancılar Ağası (Ergen sülalesninden) beraber içki masasında çekilmiş resimlerini ele geçirdim belki 100 yıllık resim bu resmi sana muhakkak göndereceğim babamın babasıyla ilgili bilgi sizin orda rahmetli pakize ablanın yakınlarındanda alabilirsin diye düşünüyorum onlarda babamın akrabaları baba tarafından canım kimse kimseden çekinmezdi
Herkez kardeş gibi idi... Sonra arkadaşlarımı unutamam çok güzel gurubumuz vardı ... Her hafta Cumartesi günleri bir evde buluşurduk ama ne eğlence ne eglence Bunlardan bazılarına sende şahit olmuşsundur ...Hiç yorulmazdık ya oyunlar eğlenceler Catalağzın`da gidilebilecek yerler sınırlıydı Halen öyle hiç bişey değişmedi ki... ilerlemeyi bırak büyük bir gerileme var Catalağzı`nda Üzülüyorum bunları yazmaya ama öyle sen hepimizden daha duyaarlısın öyle değilmi...? -Evet sosyal anlamda hic bir faaliyet yok, genclerin ve cocuklarin katilimi yok -Hıdırellez şenlikleri çok güzel olurdu Göçükaltı`nda yürüyerek çıkılırdı... şimdi yol yapılmış ; akşamdan yemekler yapılır unutamadığım birde ne var biliyormusun hayati yumurtaları soğan kabuğunda kaynatırdık hıdırelleze giderken salıncaklar kurulur şarkılar oyunlar yakar topu oynardık istop oynardık aç kapıyı bezirgan başı oynardık çek çekebilirsen ne eğlenceli olurdu ... Bu oyunu oynarken adımlamayla eş seçilişrdi ne güzeldi ...! ya sonra bayramılar güzeldi hala güzel ama 1. gün cumayanı nın bayramı ama en güzeli 3. gün doğancılın bayramı eğlenceli olurdu.. Sinema Marmara ,Açık Hava Sineması vardı... Eniştem Muhittin Karayavuz'un oraya çok gidilirdi hayal mayell hatırladığım Berkant'ın Samanyolu filmi ....! Sonra şimdiki PTT nin karşısında Birlik Sineması vardı ..Yaşar Taşdemir çalıştırıdı rahmetli, kendisi Halamın oğlu idi canım ya . Birde şimdi Ulu Cami yapılan caminin eskide arsası vardı ,orada çok maçlar yapılırdı ,mahalle maçları ama dünya kupası gibi seyrederdik.
Oraya sirk kurulurdu unutamadığım eğlencelerden -evet bende hatirliyorum "BONCUK lakapli bir kisi ipre yürürdü... -evet , kadinin karninda tas kirilirdi...en güzeli ben ilk okulu gazi osman paşada orta okulu ışıkveren ortaokulunda liseyi zonguldakta ticaret lisesinde okudum ablanla aynı sınıftaydık ne anılar var ablanla beraber... ilk ve orta okula giderken çok zahmetliydi ama bi okadar da eğlenceli yazın güzel olurdu, yürüyerek gidip gelmek güle oynaya....! Kışın düşün artık buz tutardık ama güzeldi ..Keşke şimdi ki çocuklarda yaşayabilseler bizim yaşadıklarımızı. Okul anılarım fazla yok galiba pek sosyal sayılmazdım lk sene kaldım lisede onun boşluğunu doldurmak için çok ders çalışırdım ama lisede unutamadığım kalmamla illgili anımı anlatayım sana ..... 1. karne alınacak artık annem hep soruyo kaç zayıf gelecek diye bende tık yok "3 mü " ses yok "5 mi "ses yok "7 mi " ses yok annem çok kızdı" vallahi billahi 10 zayıfın gelsin ikinci dönem seni okula göndermem " ded i büyük yemin etti kaç zayıf gelli tahmin et................ 9 zayıf ben yırttım ..cezadan ikinci dönem 9 zayıfın 4 ünü kurtaardım 5 dersten Eylül sınavlarına kaldım... o sınavda 4 dersi verdim 1 inden bütünlemeye kaldım... ders daktilo bütünlemede 4 almışım o zaman "4 ler" öğretmenler kuruluna girip kurul da geçiriyolar ama benim meslek dersi olduğu için kurula girmemiş tek dersten bir sene ders takip ettim hemde "daktilo" " kara kara kartallar kara kara dalları tartarak kakkarlar " yaz babam yaz bir sene işte böyle canım kalma hikayem şimdi okullara bakıyorum çocuklar karnelerinde 1 var teşekkür alıyolar.,.. |
Konuk
|
|